Na samym początku zaakcentuję, że przygotować dla nas… Różne systemy mają swoje preferencje i pod nie trzeba się dostosować. Tutaj opiszę czego my oczekujemy. Otóż nie mamy wielkich oczekiwań odnośnie projektu, wystarczy, że będzie w 3D i da się go otworzyć w Rhinoceros 🙂 (więcej…)
Styropian nie lubi żywicy, a dokładniej styrenu (rozpuszczalniku) który jest jej składnikiem. Chodzi tu konkretnie o żywice poliestrowe i niektóre epoksydy rozcieńczane styrenem. Podobnie ma się z lakierami i rozpuszczalnikami w nich zawartymi. Polistyren czyli substancja z której jest produkowany styropian jak i styrodur (XPS – polistyren ekstrudowany) jest dość nieodporną substancją, zarówno na rozpuszczalniki jak i utlenianie. (więcej…)
Przed podejściem do każdego dużego projektu, często zadajemy sobie pytanie: „Jak to wykonać?„. Jak zawsze, metod jest kilka, ale wybór odpowiedniej metody, często przez nas nie znanej, bywa sporym wyzwaniem. Podejmując decyzje o wyborze odpowiedniej technologie realizacji powinniśmy zwrócić uwagę na kilka zasadniczych aspektów. W grę wchodzą koszty, czas przeznaczony na jego zrealizowanie, no i przede wszystkim finalny efekt, jaki uzyskamy. Tutaj z pomocą przychodzą nam duże frezarki CNC. (więcej…)
Stając przed zadaniem wykonania modelu, musisz zadecydować z jakiego materiału go wykonasz. Wybór materiału zależy od kilku czynników. Trzy zasadnicze kryteria to koszt samego materiału, łatwość jego obróbki i sposób wykończenia powierzchni. Do podjęcia decyzji o wyborze materiału może przyczynić się jeszcze parę innych charakterystycznych cech konkretnego materiału. Niebagatelnym czynnikiem jest też nasze doświadczenie z konkretnym materiałem, które często determinuje materiał na który się decydujemy. W końcu przyzwyczajenie jest drugą naturą. (więcej…)
Bywa tak, że dużo czasu marnuje się na szukanie igły w stogu siana. Nie raz zdarzyło mi się spędzić gro czasu na szukanie przecieku w worku próżniowym. Chodzenie, nasłuchiwanie i denerwowanie się na hałas innych, kiedy to my identyfikujemy źródło przecieku nie jest najlepszym rozwiązaniem, a na pewno nie wpływa kojąco na nasze nerwy. Istnieją dużo lepsze rozwiązania niż nasz i tak ograniczony słuch. O ile w instalacjach ciśnieniowych istnieje jeszcze możliwość użycia wody z mydłem i sprawdzenie gdzie ucieka nam powietrze, to przy próżni nie jest już tak różowo. Tu z pomocą przychodzą nam ultradźwiękowe detektory przecieków (ultrasonic leak detectors). (więcej…)
Projektowanie rozpływu żywicy – perspektywa postawienia się przed tym zadaniem, często odstrasza od stosowania infuzji mimo, że w rzeczywistości nie jest to, aż tak trudne jakby mogło się wydawać. W dalszej części artykułu postaram się udowodnić, że jest to całkowicie niesłuszne przekonanie. Wszystkiego można się nauczyć, a w szczególności czegoś tak przewidywalnego jak rozpływ. (więcej…)
Kolejną technologią, obiecaną już w poprzednim artykule o worku próżniowym, jest próżniowa infuzja żywicy. Jest to metoda z którą mam styczność na co dzień i osobiście bardzo mi ona odpowiada ze względu na liczne swoje zalety. Jak już wspominałem przy okazji worka, infuzja jest pewnego rodzaju rozwinięciem, udoskonaleniem poprzedniej metody, choć jej nie zastępuje. W tym przypadku odchodzimy prawie całkowicie od pracy z żywicą, technologia jest czysta i nie wymaga pośpiechu. Przez wszystkie etapy laminowania można przejść spokojnie, skupiając się na dokładnym ich wykonaniu. Kontakt z żywicą ogranicza się jedynie do zmieszania odpowiedniej jej ilości z utwardzaczem i podaniu do wężyka zasysającego, resztę wykonuje za nas podciśnienie. Tu trzeba zaznaczyć, że w warunkach ręcznego laminowania (zbrojenie ok. 30%) nie jesteśmy w stanie uzyskać laminatu o tak wysokich parametrach jak przy zastosowaniu infuzji (do 90% zbrojenia). Natomiast koszt wykonania, po wprowadzeniu kilku modyfikacji, jest porównywalny do metody klasycznej, z tego jasno wynika, że duży zysk w postaci dużo lepszych parametrów kompozytu jest oczywisty. W niektórych przypadkach metodą nawet obniża koszty, a to z powodu znacznego zmniejszenia ilości żywicy potrzebnej do przesycenia zbrojeń. (więcej…)
Tak jak w życiu, tak i w technologii kompozytów będąc na drodze dążenia do ideału, czy choćby drobnego polepszenia jakości laminatu, natykamy się na metodę worka próżniowego. Technika ta jest już znana od jakiegoś czasu, ale niestety nadal dość rzadko jest spotykana w naszym kraju. Mimo, że jej zalety takie jak zmniejszenie masy, jednorodność i większy udział zbrojenia w masie kompozytu są bezdyskusyjne. (więcej…)
W tym artykule zajmiemy się budową formy konturowej jednoczęściowej (skórkowej). Tego typu formy buduje się dla dużych elementów, a wynika to głownie ze względów ekonomicznych. Jak zaraz się przekonasz, własnoręczne zrobienie formy silikonowej dla sztukaterii i nie tylko, nie jest wielkim wyzwaniem i wystarczą do tego minimalne zdolności manualne oraz odrobina niezbędnej wiedzy. (więcej…)
Ostatnimi czasy coraz więcej nie tylko mówi się, ale i działa w dziedzinie recyklingu odpadów. Jak dotąd problemem było przetworzenie kompozytów poliestrowo-szklanych, które zużyte zwyczajnie zalegiwały w różnych miejscach, zostawały wyrzucane, lub mielone dodawane były jako wypełniacz do nowych produktów (rzadkie). Usieciowany kompozyt poliestrowo-szklany jest bardzo wytrzymałym materiałem i nie podlega samoistnemu rozpadowi. Jest to dobra cecha ale kadłuba łodzi, ale dla odpadu do utylizacji już nie. Na szczęście naukowcy z SINTEF opracowali metodę chemicznego rozpadu kompozytu. Ich zdaniem jest to łatwa do wdrożenia w przemyśle metoda umożliwiająca już w 2 godzimy rozwiązanie aż 80% kompozytu, a temperatura procesu nie przekracza 220 st. C. (więcej…)
Temat budowy własnej łódki, żaglówki, czy innego pływającego „wynalazku” często zaprząta myśli wielu amatorów wypoczynku na wodzie. Niestety czasami tym co odstręcza ich od budowy, jest konieczność budowy kosztownej formy do wyrobu skorup. W tym artykule przedstawię prostą metodę budowy jednostkowych modeli pozbawioną tej wady. W przeciwieństwie do innych metod budowy, ta metoda jest stosunkowo prosta i opiera się na idei produkcji desek surfingowych, czyli na oblaminowaniu styropianowego rdzenia. Uzyskany w ten sposób kadłub jest lekki i bardzo sztywny w stosunku do swojej masy. (więcej…)
Podstawą do produkcji elementów kompozytowych jest odpowiednie narzędzie – forma. Istnieje wiele metod ich wykonywania, w zależności od kształtu, materiału z jakiego będzie wykonywana forma, przez metodę wykonywania gotowych skorup, po preferencje obsługujących je pracowników. W tym tekście przedstawię metodę wykonania formy poliestrowej pokładu roweru wodnego do wyrobu laminatu epoksydowego wykonywanego metodą próżniowej infuzji żywicy. (więcej…)
Koniec opierania się o gotowe, często drogie i rzadko spełniające nasze wszystkie wymaganie podzespoły. Już nie musisz dostosowywać swojego projektu do dostępnej przekładni, którą byłeś zmuszony zastosować. Dzięki temu krótkiemu artykułowi na temat kompozytowych korpusów możesz mieć pełną władze nad kształtem, wielkością i sposobem rozmieszczenia podzespołów, a co najważniejsze, wszystko możesz wykonać samodzielnie. (więcej…)
Piękny, słoneczny, letni dzień, w sam raz na wypad nad wodę. Dwie łódki załadowane, więc można wyruszać. Wodowanie urządziliśmy sobie na Niskich Łąkach, dokładnie na drugim brzegu Odry naprzeciwko Wrocławskiego ZOO. No to wypływamy… (więcej…)